İşletmeci ve Mühendis Fıkraları..

Bir rahip, bir doktor ve bir mühendis golf sahasının boşalmasını beklemektedirler.

Mühendis:”Bu adamlar ne yapıyor böyle, 15dakikadır bitirmelerini bekliyoruz.” Doktor: “Bilmiyorum ama hiç böyle bir saçmalık görmedim.”

Rahip: “İşte görevli geliyor, onunla konuşalım.”

Rahip: ” Merhaba, Şu anda sahada olan grup ne zaman çıkacak, neden bu kadar yavaşlar?”

Görevli: “Evet onlar kör itfaiyeciler. Kulübümüzde geçen sene çıkan yangında gözlerini kaybettiler. Bu yüzden istedikleri zaman burada ücretsiz oynamalarına izin verildi.

Rahip:”ne kadar üzücü, bu akşam onlar için dua edeceğim.”

Doktor: “Çok güzel bir fikir, ben de hastanedeki doktor arkadaşlarla konuşup onlar için bir şeyler yapabilir miyiz diye bakacağım.”

Mühendis:”Bu adamlar neden geceleri oynamıyorlar?”

———————–

Konferans sırasında arkadaş olan üç uzman birlikte tuvalete girerek ihtiyaç gidermişler.

İşini ilk bitiren ellerini yıkadıktan sonra makineden peşpeşe kurulama kağıtları alıp ellerini kurulamış.

Tam 16 adet kağıt havlu harcamış. Arkadaşlarına dönmüş:

– Ben ODTÜ mezunuyum,bizim okulda önce temizlik ögretilir

İşini ikinci bitiren tek bir kağıt havlu çekmiş ve elini kurulamış.

İkinci kişi diğerlerine dönmüş:

– Ben Bilkent mezunuyum,bize okulda çevreciligi öğrettiler.

Çok kağıt harcamak çevreye zararlıdır?

Üçüncü kişi ne ellerini yıkamış, ne kağıt almış.

Kendisine şaşkın şaşkın bakan arkadaşlarına dönmüş:

-Ben Boğaziçi mezunuyum, biz elimize işemeyiz!

———————–

Üç isletmeci ve üç mühendis is icabı trenle bir seyahate çıkacaklardır. Tren garında üç isletmeci üç bilet aldıgı halde, mühendisler yalnızca bir tane alırlar. Isletmeciler bunun sebebini sorduklarındaysa, “bekleyin ve görün” derler.

Trene binerler, bir süre sonra üç mühendis kalkıp beraberce tuvalete gider.

Kondüktör gelir, üç isletmeciden üç bileti aldıktan sonra tuvaletin kapısını çalar,”biletiniz lütfen” der. Mühendislerden biri eliyle bileti dısarı uzatır.

Isletmeciler de bunu görürler. Artık taktigi kapmıslardır.

Dönüs zamanı gelmistir, yine gardalardır. Isletmeciler gidip bir bilet alırlar.

Bakarlar mühendisler bu sefer hiç bilet almıyor, saskınlıkla yine sebebini sorarlar, “bekleyin ve görün” der yine mühendisler.

Yolculuk baslar. Isletmeciler beraberce kalkıp tuvalete giderler, ardından da mühendisler de karsısındaki tuvalete. Kondüktörün gelmesine yakın, mühendislerden biri dısarı çıkar, karsıdaki tuvaletin kapısını tıklatıp “biletiniz lütfen” der. Açılan kapıdan bir el bileti uzatır. Bileti alan mühendis diger tuvalete geri girer.

———————–

Büyük bir sirketin üst düzey yöneticilerinden biri bir gün New York üzerinde balonla dolasmaya çıkar. Aksilik bu ya, pusulasını asagıya düsürür ve kaybolur.

Inmek için uygun bir yer ararken bir gökdelenin tepesinde sigara içen bir adam görür ve alçalır. “Pardon. Ben neredeyim acaba?” diye sorar.

“Yerden 500 feet yükseklikte bir balonun içindesin” der adam.

Yönetici sinirlenir: “Sen mühendissin degil mi?” diye sorar.

“Evet.” der adam. “Nereden bildin?”

“Çünkü basım belada ve sana bir soru soruyorum.

Verdigin cevap 100% dogru fakat hiç bir isime yaramıyor.”

“Sen de yöneticisin degil mi?” “Evet sen nereden bildin?”

“Çünkü yerden 500 feet yükseklikte bir balonun içinde kaybolmussun.

Pusulan yok, berbat durumdasın. Fakat bu simdi benim sucum oldu.”

———————–

Kayseri’nin bir köyünde imece yöntemiyle yol yapiliyor. Bunun için de esekten yararlaniliyor. Esek hangi yolu izlerse, orasi genisletip araba yoluna dönüstürülüyor.

Köye gelen Amerikali Baris Gönüllüsü, ne olup bittigini kavrayamadigi için sorar:

-Ne yapiyorsunuz böyle?

-Yol yapiyoruz.

-Bu essek ne için?

-O, yolun mühendisi. Yola uygun geçisi o gösterir.

Baris Gönüllüsü katila katila güler :

-Ya esek bulamasaydiniz?

-Iste o zaman Amerika’dan mühendis getirirdik!

———————–

Nasa Mars’a adam gönderecekmiş. Sadece bir kişi gidebilecek, giden de geri dönemeyecekmiş.

İlk aday olan mühendise bu iş için ne kadar isteyeceğini sormuşlar:

– 1 Milyon Dolar demiş ve eklemiş – kızılhaça bağışlayacağım.

İkinci aday olan doktora da aynı soruyu sormuşlar. Doktor:

– 2 Milyon Dolar demiş. – Bir milyonunu aileme bir milyonunu da tıbbi araştırmalara bağışlayacağım.
Üçüncü aday olan Temel aynı soruya

– 3 Milyon Dolar diye cevap verince yetkililer diğerleri bu kadar az isterken kendisinin neden 3 milyon dolar istediğini sormuşlar. Temel yetkililere doğru eğilmiş, kısık bir sesle:

– 1 milyonunu ben alırım, 1 milyonunu size veririm, mühendisi de Mars’a göndeririz.