Yarım İnsan

İlk görev yerim Sivas ın en sapa köylerinden birine çıkmıştı. Daha tecrübe kazanmamış gencecik bir öğretmendim.

Öğrencilerimle arkadaş gibi olmak istiyor, böylelikle de dersleri daha eğlenceli bir hale getirmeye çalışıyordum.

Hiç unutamıyorum ikiz kız kardeşler vardı sınıfımda. Ayla ve Hümeyra’dı isimleri… Ve biri küçükken biçerdövere kaptırdığı kollarını ve bacaklarını, diğeri ise bebekliğinde geçirdiği hastalıkta gözlerini kaybetmiş iki engelli öğrencimdi… Her sabah sınıfa geldiğimde onları sınıfa en erken gelen öğrenciler olarak görür, babalarının onları okula getirip götürdüğünü düşünürdüm…

O günlerde bir yarışma düzenleyemeye karar verdim öğrencilerimi daha çok okula ve derslere bağlamak için. Gözlemlediğime göre öğrencilerim resim yapmayı çok seviyordu.

Serbest bir konuda en güzel resmi yapan öğrencimi lunaparka götürmeye söz verdim. Aslında sadece onları hırslandırmaya çalışıyordum.Birinci kim olursa olsun zaten hepsini götürmeyi düşünüyordum lunaparka…

Kolları ve bacakları olmayan Ayla o an sevinçle haykırdı.

-“Öğretmenim biz kardeşimle birlikte yapmak istiyoruz resmimizi. -” dediğinde gülümsedim. Ve toyluğumdan olsa gerek,

-“Siz bu yarışmadan muafsınız Ayla. -” demiştim. Sebebini sorduğunda ise bu konuda kendimi hiç affetmeyeceğim cevabı verdim umursamazca.

-“Çünkü siz yarım insansız.Birde böyle bir yük yüklemeyeyim sırtınıza-” dediğimde sustu ve tek bir kelime bile etmedi…Paydos zili çalana kadar tek kelime etseler ağlayacak bir tavırda sessizce beklemişti ikiside.

Bir hafta vermiştim öğrencilerime resimlerini tamamlamaları için. Ve o gün gelip çattığında herkesin resmini sırasına koymasını istedim. Genelde aynı resimlerdi yaptıkları. Çöp adamlar, ağaçlar, dereler, hayvanlar, ve oyun oynayan çocuklar çizmişlerdi…. Teker teker topladım resimleri… En son sırada oturan iki engelli kardeşin önündede bir resim durduğunu gördüm.Resmi elime aldığımda tüylerim diken diken olmuştu… Muazzam bir lunapark çizilmişti resimde… Ve kalabalık bir çocuk gurubunun yanında öğretmenleri olduğunu anladığım bir adam vardı. İnsanların yüzü o kadar net çizilmiştiki diğer öğrencilerimin yaptıklarına kıyasla. Şaşırıp kaldım… Ve hepsinin göğüs taraflarında kalpler çizilmiş, ama öğretmenin kalbi çizilmemişti nedense… Resmin en köşesinde ise, kolları ve bacakları olmayan bir kız, birde gözleri kapalı bir kız daha gördüm…Hüzünle bakıyorlardı diğer öğrencilere.

-“Kim yaptı bu resmi? -” diye sorduğumda,

-“Biz kendimizi bildik bileli resim çizeriz öğretmenim. Ben anlattım, yönlendirdim ablam çizdi-” dediğinde, birkez daha sordum.Nasıl olurdu? Görme engelli bir çocuk nasıl resim çizebilirdi?Hala önyargılıydım.

-“Öğretmenin kalbini çizmeyi unuttunuz mu? –

O an Ayla ve Hümeyra’nın gözleri nemlendi.

-” Hayır bilerek çizmedik. Çünkü insanı engelinden dolayı yarım gören yarım ve eksik insandır… O resimdeki öğretmen sizsiniz-” dediğinde başımdan aşağıya kaynar sular döküldü…Sırtımın soğuk soğuk terleğini hissettim.

Hem şaşkın hem çok pişmandım. Sınıftaki en güzel resmi yapan iki öğrencimden defalarca özür diledim.İlk defa okula nasıl gidip geldiklerini izledim ders çıkışı.

Görme engelli öğrencim Hümeyra sabahleyin okulun dışına bıraktığı bir sepetin iplerini kollarına geçirdi. Ve Ayla bindi o sepete.Ayla, Hümeyra’yı yönlendirdiği halde evlerine kadar gittiler…

Ben ise onları izlerken vicdan azabıyla gözyaşı döktüm. Ertesi gün lunaparka gittiğimizde en çok Ayla ve Hümeyra ile ilgilendim…

Ve o günden sonra destek oldum hep onlara. Görev yerim değişmesine rağmen Ayla ve Hümeyra ile bağımı hiç koparmadım. Şimdi elli dört yaşındayım.Ve iki engelli öğrencim, bu zamana kadar kendilerine ait resimlerden oluşan tam yirmi sergi açtı. Resimlerini almak isteyen okadar insan varki… Geçimlerinide sağlayabiliyorlar böylelikle.

Geçenlerde bir mektup aldım. Ayla ve Hümeyra bir resim göndermiş mektupta. Öğretmenliğimin ilk yıllarında lunapark için düzenlediğim resim yarışmasındaki resimleri vardı ya!… O resmi göndermişler bana. Bu defa öğretmenin de kalbini çizdiklerini gördüğümde hüngür hüngür ağladım…

Yazar: Suat Özge : Instagram – Youtube – Facebook