Anneme Yalan Söyledim

Ben en çok, anneme yalan söyledim.

– Nasılsın? dedi .

+ İyiyim ‘ dedim. (Beni kırdılar anne , üzdüler. Paramparçayım diyemedim.)

– Yorgun gibisin dedi.

+ Bugün işler yoğundu dedim. (Anne, düşündüklerim ağır geliyor, onun bir başkasıyla mutlu olma fikri beni yoruyor, diyemedim.)

– Yüzün, gözün kızarmış, ağladın mı sen? dedi.

+ Yok anne hava soğuk ondan kızarmıştır, dedim (Ağladım anne. Yol boyunca ağladım. Ağlamasam sanki ölecektim, öyle çok dolmuştum ki, diyemedim.)

– Neden yemek yemiyorsun? dedi.

+ Dışarıda atıştırdım tokum dedim. (Yediğim kazıklar doyurdu beni anne, diyemedim.)

– Mutsuz gibisin? dedi.

+ Hayır anne çok mutluyum dedim. (Mutsuzum anne. Çok mutsuzum. Paramparçayım biraz da eksik. Ruhum acıyor anne, diyemedim.)

Eğer deseydim, diyebilseydim annem benimle üzülür, hatta ağlar belki de kızardı bana hiç değmeyecek insanlara ruhum değdiği için. Annem üzülsün istemedim.

Bu yüzden ben en çok anneme yalan söyledim. Hemde bir hiç yüzünden..

Alıntı