Sultan II. Mahmud devrinde hakimiyetlerine son verilen Anadolu’nun meşhur derebeyi sülalelerinden biri de Yozgat’taki Çapanoğullarıydı. Bunlardan Çapanoğlu Süleyman Bey, diğer derebeylerin aksine merhametli ve zayıfları koruyan bir beydi.
Bir gün, zayıflıktan iskeleti çıkmış bir eşek, Çapanoğlu konağının önünde mecalsiz bir halde dolaşırken, açlıktan konak kapısının ipini kemirmeğe başlar. İp sallanınca ucundaki çıngırak da çalar. Kapıda biri var zannederek kapıyı açan uşaklar, eşeğin bu haline acır ve bunda bir iş var diyerek Çapanoğlu’na haber verirler.
Hayvancağızı gören Süleyman Bey, eşeğin sahibini buldurur ve adama okkalı bir sopa attırdıktan sonra:
Bu hayvana günde beş okka arpa yedirip tımarını yapacaksın ve her hafta bana getirip göstereceksin, der.
Bu esaslı bakım sonunda hayvan çok semirir ve avazı çıktığı kadar anırır. Eşek anırdıkça sahibi de mahzun mahzun şöyle der:
Anır eşeğim anır, Çapanoğlu gibi arkan var.
Arkanız Sağlamsa Sesiniz Gür Çıkar…
Benzer İçerikler
Cilt bakımı reklam sözleriyle güzelliğini ön plana çıkar!
Devamını Oku...
Güzellik Salonunuz İçin 5 Çarpıcı Kampanya Fikri!
Devamını Oku...
Hayalinizdeki Başbaşa Evlilik Teklifini Gerçekleştirin! Fikirler ve İpuçları
Devamını Oku...
Vasi: Koruma ve Rehberliğin Anlamı
Devamını Oku...