Dalkavuk

Vaktiyle padişahın biri dalkavuk aramaktadır. Ahaliye duyurulur. Ülkenin dört bir yanından dalkavuk olmak için insanlar gelir. Padişah bunları tek tek huzuruna almaktadır. Sonrası şöyle gelişir:

– Gel bakalım! Demek sen dalkavuksun öyle mi?

– Evet padişahım.

– Ama sen hiç de dalkavuğa benzemiyorsun.

– Olur mu padişahım. Ben dalkavuğum âlâsıyım. Ben…

– Çık dışarı. Öteki gelsin.

– Demek sen dalkavuksun.

– Evet padişahım.

– Ama sen hiç dalkavuğa benzemiyorsun.

– Hayır padişahım ben tam bir dalkavuğum. Bakın…

– Çık dışarı.

Bu konuşmalar benzeri minval üzere tekrarlanır. Derken içeriye son dalkavuk adayı girer.

– Gel bakalım. Demek sen dalkavuksun.

– Evet padişahım.

– Ama sen hiç dalkavuğa benzemiyorsun.

– Öyledir padişahım. Ben hiç dalkavuğa benzemem.

– Dur bakayım yahu. Sen biraz dalkavuğa benziyorsun.

– Öyledir padişahım. Ben biraz dalkavuğa benzerim.

– Tamam, işe alındın..