GÜNEY KOREʹDE HAYAT DURACAK

Yarın Kore’de sabah hayat duracak.

Bankalar 1 saat geç açılacaklar.

Resmi kurumlar 1 saat geç mesaiye başlayacaklar.

Borsada işlemler 1 saat geç başlayacak.

Daha bir çok sey 1 saat geç hayata başlayacak.

Nedir bu kadar önemli olan şey diye düşünüyorsunuz?

Kore’nin geleceğini belirleyen gençlerin üniversiteye giriş sınavı bugün.

Neden böyle önlemler alıyorlar diyorsunuz?

Sınava girecek ögrencilerin trafiğe takılıp hayatlarının en önemli günlerinden birine geç kalmasınlar diye;
1 yıl boyunca sabah akşam çalışmak için ugraştıkları sınavı Seul’ün sabah trafiği mahvetmesin diye;
Olası trafik kazaları nedeni ile yol kapanmaları önlenebilsin diye;

Başka neler mi olacak bugün?

Sınav başlayana kadar toplu ulaşım araç sayıları (metro, otobüs vb.) %40 oranında arttırılacak.
Sınav olan okul çevrelerindeki bütün inşaatlar sınav bitene kadar duracak.
Farklı farklı metro çıkışlarında 15.000 polis motorsikletleri ile ögrencileri eğer isterlerse sınava girecekleri okula kadar bırakacak. ​

Hoparlör kullanıp satış yapan mekanlar sınav bitene kadar sessizlige bürünecek.

Havalimanlarında uçakların inişlerine yüksek gürültüden dolayı kısıtlama getirilecek, siz biraz havada tur atın denecek.

Bütün şehirler ayrı ayrı olmak üzere tecrübeli şoförlerle işbirliği yapıp trafiği engelleyecek en basit hataya bile izin vermemeye çalışıp park etme, şerit kapatmaya karşı önlem alacak.

Olası bir yön hatası yapıp ögrencilerin geç kalmalarını önlemek icin bazı okullar metro çıkışlarından itibaren okul girişlerine kadar yön gösteren tabelalar yerleştirecek.

Ve yine belirli sivil toplum kuruluşları ve eğitim müdürlükleri ögrencilere moral veren ve bu sınavın herşeyin sonu olmadığını belirten psikolojik olarak destek sağlayan billboard yazıları hazırlayıp bu önemli sınava öğrencilerin endişelerini mantıklı düzeye çekmeye çalışacak.

Bunlar ne güzel önlemler ve yardımlar değil mi? İnsan keşke bizde de ögrenciler bu kadar düşünülse demekten kendini alamıyor. İnsanın eğitimine bu kadar önem verirseniz, eğitilen ögrencinin hayatının en önemli günü içinde değer vererek devlet olarak onun yanında olursunuz.

Çünkü bu ögrenciler sizi teknolojide, bilimde üst seviyelere taşıyacak.

Bu öğrenciler sizi ileride dünyada AR-GE de bir numara yapacak.

Kısacası bugünün öğrencileri ileride sizi yönetecek.

İnsan ülkesinin kendisine değer verdiğini öğrenci (hemde vatandaş) olarak hissederse, siz kemerinizi bağlayıp arkanıza yaslanın, 10 yıl içinde ülkenin uçmaya başladığını göreceksiniz.

Peki öğrenciler bu sınava nasıl hazırlanıyorlar?

Lisenin tümünü anlatmaya kalkarsak yazı bitmez, onun için biz kısaca son yılı anlatalım.

Son yıl içinde de ne yazıkki çalışmak, çalışmak, çalışmak kelimeleri dışında başka şeyler önemini yitiriyor.

Ama çalışma haricinde yapılan şeyler çok fazla abartı denebilir. Ögrenci genelde hiç bir arkadaşı ile buluşmaz, hemen hemen hiçbir kültürel faaliyette(sinema, tiyatro vb.) pek bulunmaz. Kısacası görünmez, bulunmaz, ulaşılmaz olur.

Eğer evi küçük olduğundan veya başka sebeblerden dolayi çalışmaya uygun değil ise ev yakınında 독서실 – doksoshil kiralayıp bütün çalışmalarını orada yapar.

Hemen hemen herkes bu şekilde yaşadığı için kimse kimseye alınmaz, yanlış anlamaz.

Ta ki sınav sonuna kadar, sınav sonunda eğer sınavları iyi geçti ise bir anda en az 6 aydan beri hiçbir şekilde iletişimde bulunmayan arkadaşlar bir anda birbirlerini hatırlar. Ondan sonra eğlence hayatları başlar :)))

Peki sınavı kötü geçti ise ne olur, eğer o öğrenci sınavdan sonra yeryüzüne çıkmadı ise arkadaşları zaten anlarlar onun sınavının kötü geçtiğini.

Onun için kimse onu rahatsız etmez, peki o öğrenci ne zaman mı yeryüzüne çıkar? Bir sonraki sınava hazırlanıp o sınavı iyi geçtiğinde tekrar onun içinde hayat normale dönecektir.

Şimdi hemen oradan soruları duyuyorum, Kore’de üniversite sınavları bu kadar zor mu oluyor, üniversiteyi kazanmak veya okumak zor mu diye?

Türkiye’deki son 2 yılda yapılan değişiklikleri takip etmekte zorlandığım için 2015 yılına kadar 2 ülkeyi karşılaştırırsak:

Kore’de üniversiteyi kazanmak zor, okumak kolay.

Türkiye’de üniversiteyi kazanmak kolay, okumak zor.

Tabi bu benim düşüncem, Türkiye ile alakalı düşüncesi farklı olanlara saygı duyarım.

Kore’de üniversiteyi kazanmak zor, çünkü rekabet çok yüksek.

Okumak çok kolay, çünkü ( buradan itibaren olayın önemli olması nedeniyle büyük harfle yazacağım )
KORE’DE ÜNIVERSİTE HOCALARI VE ÖĞRENCİLER ARASINDA KARŞILIKLI ÇOK YÜKSEK BIR GÜVEN VAR. Bu karşılıklı güvenin sonucundada öğrenciler mezuniyetten sonra çok rahat dünyanın en ünlü üniversitelerine master veya doktora için gidebiliyorlar, Kore üniversiteleride dünyada sayılı üniversiteler arasına giriyorlar. Bende burada master yapmış birisi olarak supervisor hocam ile ve diğer beraber okuduğumuz öğrencilerle kendi hocaları arasında bahsettiğimiz pozitif ilişkiyi görünce yine anlıyorsunuz bu ülkenin neden şu anda eğitimde bu kadar ileri düzeyde olduğunu.

Üniversite sınavı ile başladık ama yine döndü dolaştı konu eğitime geldi degil mi? Bence Napolyon boşu boşuna “para, para, para” demiş, bende “Eğitim, eğitim, eğitim” diyorum.

Hadi bakalım ögrenciler, hem sınavlara hazırlanırken, hemde üniversite okurken dozunda endişe her zaman başarı getirir kuralını unutmayın…

Bende sımsıcak, mis kokulu kahvemin son yudumunu içip, hakdong taraflarından yeoksam taraflarına doğru evime yavaş yavaş hareket edeyim, havalar bu sene erken soğudu, herkes kendine dikkat etsin…

Ahmet Erkam GÖRMEMIŞ

Alıntı