Sıcak Evde Yarın Getiririz Demek Ne Kolay

Akşam yemeği vakti mutfakta akşam yemeği hazırlığı yapılıyor. Telefonumuz çalar arayan Keşkül-ü fukara gönüllüsü bir kardeşimizdir. Selam hal hatır faslından sonra..

-Buyur kardeşim

-Abi bir aile bilgisi geldi odun ve kömür ihtiyaçları varmış.

-Adresi biliyor musun kardeşim

-Evet bıraktılar abi biliyorum.

-Tamam o zaman kömürcüyüde biliyorsun şimdilik 4-5 çuval kömür ve odun götürün.

-Abi götürelimde araba yok

-Tamam o zaman yarın götürürüz

Dedik telefonu kapattık. Salona geçtim sofra hazır olana kadar biraz haberlere bakalım diye pencerenin kenarında koltuğa oturduğumuzda elimiz kalorifere değince sıcaklığı farkettim ve ayağa kalkıp kendi kendime konuşmaya başladım.

-Ya sıcak evde yarın götürürüz demek ne kolay, ya sıcak evde yarın götürürüz demek ne kolay.. diyerek mutfağa doğru yürüdüm ve hanıma

-ben gidiyorum birisinin evinde odun kömür yokmuş.

Yemekten sonra git derken bile hadi git dediği belli oluyordu.

Bizim kardeşi arayıp

-Bekle beni geliyorum adresi almayı unutma

Kardeşi aldık ve kömürcüye gittiğimizde kömürcü abimiz dükkanı kapatıyordu seslendik

-Arif abi şurdan biraz kömür ve odun atalım arabaya

-Tamam çekin arabayı kapının önüne

Kömürleri odunları yükledik Arif abi borcumuz kaç lira diye sorduğumuzda çok Keyf aldığımız bir cevap geldi.

-Dükkanı kapatıyoruz GÖNLÜMüzüde kapatmıyoruz ya

Eyvallah abi deyip doğru adrese yönlendik. Eve vardığımızda Evde 40 günlük bebek yanmayan bir soba ve sobayı yakacak ne odun ne de kömür var..

Yakacakları indirdik sobayı yaktık evin diğer ihtiyaçlarını çocuk bezi almak için evden ayrıldığımız da biz yine kendimizle konuşmaya başladık..

-Ya sıcak evde yarın getiririz demek ne kolay..

-Ya sıcak evde yarın getiririz demek ne kolay….

Kemal YARCI

“Alıntı”