hacı şerif

ERKEĞİN HAYATI NASIL KARARIR ?

ERKEK- Söyle.

KADIN- . . . . . . . . . . . .

ERKEK- Söylesene!

KADIN- Acelen varsa söylemiyim.

ERKEK- Acelem yok ama çıkıcam, söyle

KADIN- Söyle söyle diyip üstüme gelme.

ERKEK- Ya niye üstüne geliyim. Bişey söylemiyecek miydin?

KADIN- Yok bişey yok. Ne söylicem ki sana?

ERKEK- Yanlış anladım demek ki. Çıkıyom ben o zaman.

KADIN- Çık sen, çık. Hep kaç!

ERKEK- Yok kaçırmam otobüsü bugün. Bak daha onbeş dakka var.

KADIN- Altında kalırsın inşallah!

ERKEK- Ne?

KADIN- Bişey söylicem demiştim. Ama beni dinliycek

zamanın yok tabii.

ERKEK- E sen ne söyliyim ki demedin mi?

KADIN- Git, tamam git!

ERKEK- Hey allahım! Ben gene yanlış anladım o zaman.Söyle ,dinliyom.

KADIN- ……………………………

ERKEK- Heeeee! Beş dakka kalmış otobüsün kalkmasına. Söyle

KADIN- söyle diyip.

ERKEK- Euzübillahiminnnn. . .

KADIN- Ne?

ERKEK- Yok bişey. Söylicen mi?

KADIN- Söyliyim de bir an önce kaç dimi? Vaktini alıyom. Arkadaşların özlemişlerdir seni.

ERKEK- Hayatım, hergün görüyorlar beni. Niye özlesinler?

KADIN- Özlerler. Onları can kulağıyla dinlersin çünkü.. Nedense işe giderken çok neşeli oluyorsun. Ne bekliyorsa seni orda

ERKEK- Bi dolu iş bekliyo. Ne beklicek ki?

KADIN- Biliyorum o işleri. İki ayaklı, boyalı, parfümlü işler.

ERKEK- Yok artık, daha neler! Senin sinirlerin bozuk galiba.

KADIN- Evet bozuk. Sabahtan beri peşinden koşuyoruz, bişey söylicez diye.

ERKEK- Söyle diyom ben de sabahtan beri.

KADIN- Sorun da bu zaten. Söyle diyosun söylüyorum, sus diyorsun susuyorum.Benim söz hakkım mı var bu evde?

ERKEK- Güzel karıcım niye olmasın! Ya, ben sana ne zaman sus dedim ki?

KADIN- Bi de deseydin. Konuşmaya da hakkım olmasın. Şu televizyon benden değerlidir bu evde.

ERKEK- Yok artık o kadar da değil, iyice abarttın. Senin canın sıkkın anladım.

KADIN- Ne? O kadar da değil mi?

ERKEK- Değil tabii.

KADIN- Yani ona yakın. Anladım. Avukata gidiyorum.

ERKEK- Ne? –

KADIN-Avukata gidiyorum. Bu iş biter. Hüüüüüüü! ! .

ERKEK- Ya, ne dedim ki ben şimdi?

KADIN- Allahım bi de soruyo. Hemen gidiyorum.

ERKEK- Nereye?

KADIN- Bi telefunkenden değerli olmadığım bu evden gidiyorum.

ERKEK- Tamam Hayatım , Sustuuum.

KADIN- Susma! Bişey söyle, kaçma. Sus, konu kapansın. Git işine mutlu mutlu. Hayat devam etsin. Yok öyle.

ERKEK- Tamaaam konuşalım. İşe gitmiyom o zaman.

KADIN- Naaparsan yap. Ben gidiyorum.

ERKEK- Nereye?

KADIN- Odama.

ERKEK- Eeeee?

KADIN- Ne istiyorsun?

ERKEK- Konuşmak.

KADIN- Günaydıııın!

ERKEK- Eveeet, heh he!

KADIN- . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

ERKEK- Yaa dur! şaka yaptım. Ortam yumuşasın diye. Ağlama ya!

KADIN- Hüüüüüü! . . . . Üzme sen kendini benim için.

ERKEK- Kimin için üzcem, karım diil misin?

KADIN- Olmaz olaydım.

ERKEK- Tatlım. . . Büyütüyorsun ama.

KADIN- Ne?

ERKEK- Biraz abartmıyor musun?

KADIN- Ben mi?

ERKEK- . . . . . . . . . . . . . . ! ?

KADIN- Ben mi ha! Ben mi? Ben mi büyütüyorum? Topluyorum.

ERKEK- Ne?

KADIN- Hemen eşyalarımı topluyorum.

ERKEK- Saçmalama!

KADIN- Bırak kolumu, bıraaak! Zorba herif.

ERKEK- Tamam. Dokunmuyorum. Ama gitme, konuşalım.

KADIN- Uzak dur! Polisi ararım.

ERKEK- Yok artık. Hırsız mıyım ben?

KADIN- Evet, hırsızsın. Hayatımı, yaşama sevincimi çaldın.

ERKEK- . . . . . . . . . . . . . . . . . . !

KADIN- Söylicek bişey bulamadın. Dilini mi yuttun?

ERKEK- Bütün bunları ne zaman yaptığımı düşünüyorum.

KADIN- Beyimiz kavga istiyor galiba!

ERKEK- Hayır ama. . . . .

KADIN- Tamam. Kavga istiyosan, kavga ederiz. Noolcaksa olsun.

ERKEK- . . . . . . . . . . . . . . . . . . . !

KADIN- Gülücek bişey görmüyorum ben durumumuzda. Evliliğimiz çatırdıyor.

ERKEK- . . . . . . . . . . . . . . . . . . . !

KADIN- Sırıtma! Yemin ederim. Avukatı arıcam.

ERKEK- İstersen ara ama. . . . .

KADIN- Peki, hemen çeviriyorum.

ERKEK- Nişantaşı’ndan gidelim.

KADIN- Senin gelmene gerek yok. Ben taksiyle giderim.

ERKEK- Ben de geliyim. Hem şu uzun deri cekete de bakarız.

KADIN- Hııı? ! ! Sen nerden biliyorsun o ceketi?

ERKEK- Ajandana not almışın bugün bana söylemek için. Orda gördüm. Şimdi aklıma geldi.

KADIN- E. . evet. Şey!

ERKEK- Ben de arayıp ayırttırdım.

KADIN- İnanmıyorum.

ERKEK- Giderken alırız.

KADIN- Nereye?

ERKEK- Avukata.

KADIN- Eee. . . evet.

ERKEK- Ya da istersen bugün gitmeyelim avukata. Direk ceketi almaya gidelim.

KADIN- Aaaa. . . eeeeee. . . . olur.

ERKEK- Hayatım?

KADIN- Efendim?

ERKEK- Sen bana ne söylicektin?

KADIN- Boşveeeer

Benzer İçerikler

Babam “Bunları Alıştırma” Demişti

Babam “Bunları Alıştırma” Demişti

Ne zaman havalar soğusa rahmetli babamla yaşadığım o hatıram akla geliyor… Şimdi o insanlar da gitti o komşuluklar da kalmadı… ...

Devamını Oku...

Eskiden

Eskiden

Televizyon karıncalı, insan netti Dertlinin derdi, dertsize dertti Evcilik oyunu,oyundan ibaretti Eskiden hayat daha güzeldi….. Herkesin evi, herkesin eviydi Veresiye ...

Devamını Oku...

Kazancınıza Göre

Kazancınıza Göre

Eskiden kocam vardı, eşyam yoktu. Şimdi eşyam var; ama eski kocam yok!.. Evlenmeye karar verdik. Anlaştık. Eşya, düğün masrafı, düğün ...

Devamını Oku...

Derler Bizde!!!

Derler Bizde!!!

Davete “OKUNTU” yengeye“ GUMA”, İnceden açılmış ekmeğe “YUKA”, Saciçinde “KÖMBE”, üstde “BAZLAMA”, Savrulan buğdaya “CEÇ” deller bizde.!!! Babaanneye “EBE”, halaya ...

Devamını Oku...

Yorum yapın