Samir ile Muhammed

Yıl: 1889, Yer: Suriye – Şam / Dımaşk / Damascus. Gerçek bir fotoğraf.

Taşıyan kişi Muhammed adında görmeyen bir Müslüman.

Taşınan ise Samir adında yürüme engelli Hristiyan bir cüce.

Samir, kalabalık Şam sokaklarında Muhammed’in taşıyıcılığına, Muhammed de Samir’in rehberliğine güveniyordu.
Özetle, sadece biri görebiliyor ve sadece biri yürüyebiliyordu. İkisi de yetimdi, aileleri yoktu ve aynı evde yaşıyorlardı. Ölene kadar birlikte yaşadılar, Samir öldüğünde Muhammed onun odasında günlerce ağladı ve kısa bir süre sonra da üzüntüden öldü.

Fakirin, ezilenin dili, dini, ırkı olmaz. Dine, vatana, bayrağa, ırkçılığa en çok ihtiyacı olanlar zenginlerdir. Çünkü saltanatlarını bu ezilen sınıfın birleşmesine karşı din, dil, ırk, vatan, bayrak silahları ile korurlar.

Alıntı