Kirli

Genç bir çift, yeni bir mahalledeki evlerine taşınmışlar. Sabah kahvaltı yaparlarken, komşu da çamaşırları asıyormuş. Kadın kocasına, “Bak, çamaşırları yeterince temiz değil, yıkamayı bilmiyor, belki de doğru sabunu kullanmıyor.” demiş. Kocası ona bakmış, hiçbir şey söylemeden kahvaltısını sürdürmüş. Komşusunun çamaşır astığını gördüğü her sabah kadın aynı yorumu yapmayı sürdürmüş.

Bir ay kadar sonra, bir sabah komşusunun çamaşırlarının tertemiz olduğunu gören kadın çok şaşırmış. “Bak” demiş kocasına “çamaşır yıkamayı öğrendi sonunda, merak ediyorum, ona kim öğretti?”

“Ben bu sabah biraz erken kalkıp penceremizin camlarını sildim” diye yanıtlamış kocası.

Başkaları için bir yorumda bulunurken, onlara nereden ve nasıl baktığımız çok önemli! Kendi camlarımızı temizlemeden, komşuların çamaşırlarındaki pisliği çekiştirmek bizi yalnız güç değil, gülünç durumlara da düşürebilir.

Ve akıllara Franz Kafka’nın şu sözü gelir:

“Kirli bir camdan bakıp herkesi ve her şeyi kirli sanıyorsunuz.”